Biografie najbardziej zasłużonych działaczy turystycznych regionu koszalińskiego piórem Bernarda Konarskiego.
W sobotę dnia 1981 r. na koszalińskim cmentarzu licznie zgromadzeni przyjaciele i znajomi odprowadzili na miejsce wiecznego spoczynku Anastazję Siczek - zasłużoną nauczycielkę, bibliotekarkę i działaczkę społeczną.
Anastazja Siczek urodziła się dnia 3 marca 1906 r. w Petersburgu. W latach 1925-1943 pracowała jako nauczycielka w szkołach województwa lubelskiego. Do Koszalina przyjechała w listopadzie 1945 r. Mimo nie najłatwiejszych warunków pierwszego, pionierskiego okresu, związała się z tym miastem na stałe. Z zapałem przystąpiła do pracy zawodowej i społecznej. Przez osiem lat pracowała w administracji służby zdrowia, walnie przyczyniając się do zorganizowania wielu ośrodków zdrowia na terenie miasta i powiatu koszalińskiego. Od 1953 r. była pracownicą Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, skąd w 1955 r. przeszła do pracy w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Koszalinie. Była tam kolejno bibliotekarzem, instruktorem i starszym bibliotekarzem. Pracy tej pozostała wierna do końca życia, bowiem od chwili przejścia na emeryturę nadal pracowała w Bibliotece w niepełnym wymiarze godzin.
Od 1954 r. była aktywną działaczką Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, pełniąc szereg odpowiedzialnych funkcji zarówno w Zarządzie Oddziału, jak i w Zarządzie Okręgu, a później Zarządzie Wojewódzkim PTTK w Koszalinie. M.in. Była członkiem Prezydium Zarządu Oddziału i Okręgu, członkiem i przewodniczącym Komisji Rewizyjnych obu instytucji, członkiem szeregu Komisji - Turystyki Pieszej, Opieki nad Zabytkami, Krajoznawczej, przodownikiem turystyki pieszej, instruktorem krajoznawstwa Polski, społecznym opiekunem zabytków, członkiem Komisji Turystyki Pieszej Zarządu Głównego PTTK. Wiele tych funkcji piastowała do końca życia.
Popularyzowała piękno Ziemi Koszalińskiej wśród młodzieży, sama świecąc przykładem i czynnym udziałem w wielu imprezach krajoznawczych i turystycznych. Mając już prawie 70 lat, jeszcze potrafiła wziąć udział w rajdzie pieszym! Jej werwa, humor, życzliwość - budziły podziw. Była odznaczona wieloma odznakami wśród nich - Złotą Odznaką PTTK (1965), srebrną złotą odznaką "Zasłużony Działacz Turystyki" (1967 i 1975) złotą odznaką Opiekuna Zabytków (1971 i 1975). W 1976 r. nadano jej godność Honorowego Przodownika Turystyki Pieszej.
Poza działalnością w PTTK pracowała również społecznie w wielu innych organizacjach i ogniwach. Od 1947 r. była społecznym sekretarzem, a następnie przewodniczącą PK SD w Koszalinie. Później przez kilka lat była członkiem WK SD.
W latach 1950-54 była radną WRN w Koszalinie, a od 1958 r. przez piętnaście lat piastowała mandat radnej MRN. Była inicjatorką wielu poczynań społecznych w Koszalinie. Z zamiłowaniem, przez długie lata była społecznym kuratorem sądowym dla nieletnich. Z pewnością niejeden z obecnych porządnych obywateli z wdzięcznością wspomina życzliwość, serce i pomocną dłoń Pani Anastazji, podaną mu w trudnych chwilach.
W grudniu 1974 r. była jedną z założycielek Oddziału Wojewódzkiego Towarzystwa Przyjaciół Pamiętnikarstwa w Koszalinie. Do końca życia pełniła funkcję skarbnika tegoż Oddziału.
Stronnictwo Demokratyczne przyznało jej godność Zasłużonego Działacza SD. Za niestrudzoną pracę zawodową i społeczną odznaczona została Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Brązowym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Modelem X-lecia PRL, Odznaką 100-lecia Państwa Polskiego, odznaką " Zasłużony Działacz Kultury", medalem "Za zasługi dla Koszalina", odznaką honorową " Za zasługi dla województwa koszalińskiego", Medalem XXX-lecia PRL, wieloma innymi odznaczeniami i odznakami.
Zmarła po krótkiej chorobie w środę dnia 31 grudnia 1980 r. W kilka miesięcy po śmierci na jej mogile staraniem przyjaciół wzniesiono prosty, skromny nagrobek.
opracował Bernard Konarski