Anastazja Siczek (1906-1980)

W sobotę dnia 1981 r. na koszalińskim cmentarzu licznie zgromadzeni przyjaciele i znajomi odprowadzili na miejsce wiecznego spoczynku Anastazję Siczek - zasłużoną nauczycielkę, bibliotekarkę i działaczkę społeczną.

Anastazja Siczek urodziła się dnia 3 marca 1906 r. w Petersburgu. W latach 1925-1943 pracowała jako nauczycielka w szkołach województwa lubelskiego. Do Koszalina przyjechała w listopadzie 1945 r. Mimo nie najłatwiejszych warunków pierwszego, pionierskiego okresu, związała się z tym miastem na stałe. Z zapałem przystąpiła do pracy zawodowej i społecznej. Przez osiem lat pracowała w administracji służby zdrowia, walnie przyczyniając się do zorganizowania wielu ośrodków zdrowia na terenie miasta i powiatu ko­szalińskiego. Od 1953 r. była pracownicą Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, skąd w 1955 r. przeszła do pracy w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Koszalinie. Była tam kolejno bibliotekarzem, instruktorem i starszym biblio­tekarzem. Pracy tej pozostała wierna do końca życia, bowiem od chwili przej­ścia na emeryturę nadal pracowała w Bibliotece w niepełnym wymiarze godzin.

Od 1954 r. była aktywną działaczką Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, pełniąc szereg odpowiedzialnych funkcji zarówno w Zarządzie Oddziału, jak i w Zarządzie Okręgu, a później Zarządzie Wojewódzkim PTTK w Koszalinie. M.in. Była członkiem Prezydium Zarządu Oddziału i Okręgu, członkiem i przewodniczącym Komisji Rewizyjnych obu instytucji, członkiem szeregu Komisji - Turystyki Pieszej, Opieki nad Zabytkami, Krajoznawczej, przodownikiem turystyki pieszej, instruktorem krajoznawstwa Polski, społecz­nym opiekunem zabytków, członkiem Komisji Turystyki Pieszej Zarządu Głównego PTTK. Wiele tych funkcji piastowała do końca życia.

Popularyzowała piękno Ziemi Koszalińskiej wśród młodzieży, sama świecąc przykładem i czynnym udziałem w wielu imprezach krajoznawczych i tury­stycznych. Mając już prawie 70 lat, jeszcze potrafiła wziąć udział w rajdzie pie­szym! Jej werwa, humor, życzliwość - budziły podziw. Była odznaczona wie­loma odznakami wśród nich - Złotą Odznaką PTTK (1965), srebrną złotą odznaką "Zasłużony Działacz Turystyki" (1967 i 1975) złotą odznaką Opiekuna Zabyt­ków (1971 i 1975). W 1976 r. nadano jej godność Honorowego Przodownika Tu­rystyki Pieszej.

Poza działalnością w PTTK pracowała również społecznie w wielu innych organizacjach i ogniwach. Od 1947 r. była społecznym sekretarzem, a następ­nie przewodniczącą PK SD w Koszalinie. Później przez kilka lat była członkiem WK SD.

W latach 1950-54 była radną WRN w Koszalinie, a od 1958 r. przez piętnaście lat piastowała mandat radnej MRN. Była inicjatorką wielu poczynań społecznych w Koszalinie. Z zamiłowaniem, przez długie lata była społecznym kuratorem są­dowym dla nieletnich. Z pewnością niejeden z obecnych porządnych obywateli z wdzięcznością wspomina życzliwość, serce i pomocną dłoń Pani Anastazji, podaną mu w trudnych chwilach.

W grudniu 1974 r. była jedną z założycielek Oddziału Wojewódzkiego Towarzystwa Przyjaciół Pamiętnikarstwa w Koszalinie. Do końca życia pełniła funkcję skarbnika tegoż Oddziału.

Stronnictwo Demokratyczne przyznało jej godność Zasłużonego Działa­cza SD. Za niestrudzoną pracę zawodową i społeczną odznaczona została Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Brązowym i Srebrnym Krzy­żem Zasługi, Modelem X-lecia PRL, Odznaką 100-lecia Państwa Polskiego, od­znaką " Zasłużony Działacz Kultury", medalem "Za zasługi dla Koszalina", od­znaką honorową " Za zasługi dla województwa koszalińskiego", Medalem XXX-lecia PRL, wieloma innymi odznaczeniami i odznakami.

Zmarła po krótkiej chorobie w środę dnia 31 grudnia 1980 r. W kilka miesięcy po śmierci na jej mogile staraniem przyjaciół wzniesiono prosty, skromny nagrobek.

opracował Bernard Konarski