Reportaż z XXIV Zimowego Rajdu Pieszego “SZLAKIEM NADMORSKIM” – 01.03.2025

Mielno po / przed sezonem… Sennie, pusto, wietrznie… Po ostatniej wizycie „morsów” w początkach lutego, byliśmy w sobotę 1 marca 2025 r. najliczniejszą grupą turystów. To był ostatni o tej porze roku z trzech zimowych rajdów naszego Oddziału Koszalińskiego PTTK – XXIV Zimowy Rajd Pieszy „SZLAKIEM NADMORSKIM”. Zimowy tylko z nazwy, bo aura raczej przedwiosenna. Sympatyczny pomnik morsa na mieleńskiej promenadzie stał się nowym symbolem miasta. Krasnale we Wrocławiu, gąski w Gąskach, jamneńskie Julki i wiele innych w różnych zakątkach Polski tworzą wczasowiczom i turystom ciekawe scenografie, wymyślają te miejsca na nowo. Zimne podmuchy wiatru od morza skróciły powitalne słowo od Prezesa kol. Romana Jacewicza. Ruszyliśmy w kierunku kościoła w Mielnie, mijając po drodze parcele, gdzie jeszcze niedawno, jakieś 20 -30 lat temu stały przepiękne, stuletnie, drewniane wille, pierwsze obiekty wypoczynkowe wsi, która z rybackiej zmieniała się w eleganckie letnisko. Wiele z tych perełek spłonęło w dziwnych okolicznościach, a puste działki zabudowano nowoczesnymi ośrodkami.   

Pierwszy krótki postój zrobiliśmy przy późnogotyckim kościele pw. Przemienienia Pańskiego. Była okazja, by wspomnieć inne obiekty z tego okresu (Śmiechów, Łekno, Osieki, Jarzyce) tworzące zbiór „pomorskiego gotyku ceglanego”. Po okrążeniu kościoła w Mielnie wróciliśmy do lasu, gdzie na ul. Kościelnej znajduje się zrewitalizowane stare grodzisko, którego powstanie datuje się na przełom IX i X wieku. Grodzisko zamieszkiwane było przez morską ludność słowiańską. Usytuowane jest na wzniesionym metr ponad ziemię terenie, porośnięte starymi bukami i dębami i otoczone zrekonstruowana fosą. Następnie po przejściu kilkudziesięciu metrów doszliśmy do kolejnej atrakcji Mielna – dwóch poniemieckich bunkrów z okresu II wojny światowej. Zbudowane zostały w latach 1940-1941 jako element obrony wybrzeża bałtyckiego, a ich główne przeznaczenie pozostaje do dzisiaj niewyjaśnione. Dzisiaj stanową atrakcje turystyczną i są elementem Leśnej Pętli Przygód i Tajemnic.

I tak sobie wędrowaliśmy czerwony szlakiem pieszym i rowerowym Bike the Baltic, czyli międzynarodowy szlak rowerowy Południowego Bałtyku na zachód, osłonięci od zimnego wiatru wąskim pasem lasu, aż doszliśmy do obelisku szesnastego południka. Tu zrobiliśmy dłuższą przerwę na posiłek, co też stworzyło okazję do gawędy na temat ewolucji strojów kąpielowych od początku XX wieku. To już było prawie w Chłopach, gdzie aktywni mieszkańcy założyli stowarzyszenie „Szesnasty Południk” i zorganizowali Muzeum Wioski Rybackiej. Chwilę poświęciliśmy, by w bezpośrednim kontakcie z zabudową szachulcową poznać jej tajemnice.

W zachodniej części Chłopów przeszliśmy na plażę, by ostatni kilometr trasy pokonać w prawdziwie nadmorskiej scenerii, jak tradycja tych rajdów wymaga. Owa tradycja dopełniła się też w jeszcze jednej formie, gdyż połowa najmłodszych turystów zmoczyła buty. Tak musiało być!

I doszliśmy na metę rajdu w bardzo gorących i gościnnych progach Szkoły Podstawowej im. Straży Granicznej w Sarbinowie. Tutaj naprawdę serdecznie i gorące podziękowania należą się Pani Dyrektor Izabeli Wasilewskiej oraz obsłudze szkoły za okazaną pomoc przy organizacji tego rajdu.

Na mecie, w ciepłej i czyściutkiej szkole było standardowo: kolejki do toalet, po grochówkę, po kawę i herbatę, po ciasteczko do kawy. Na piętrze gladiatorzy umysłu stanęli do konkursu krajoznawczego (tu się zdziwiłem, na ile sposobów można zapisać słowo „łabędź”), a najżywotniejsi wzięli udział w zawodach sprawnościowych na sali gimnastycznej pod bacznych okiem Skautów PTTK. Rajd zakończyło wręczenie dyplomów uczestnictwa dla grup, licznych Odznak Turystyki Pieszej, nagród i dyplomów dla zwycięzców konkursu krajoznawczego oraz zaproszenie na kolejny rajd – już za trzy tygodnie topimy Marzannę! Idzie wiosna!              

Wspominał Radosław Siegieda – Komendant Rajdu i autor trasy.

Do zobaczenia na szlaku z PTTK!

Zdjęcia: organizatorzy oraz uczestnicy rajdu